دوئل (۱۹۷۱)
(1971) Duel
امتیاز فیلم «دوئل» از پنج ستاره: ***** (پنج از پنج)
کارگردان: استیون اسپیلبرگ
نویسنده: ریچارد متیسون
بر اساس داستانی کوتاه به همین نام از ریچارد متیسون
تهیه‌کننده: جورج اکستین
ژانر: درام-جاده‌ای / هیجان‌انگیز
محصول: ایالات متحده آمریکا
مدت: ۹۰ دقیقه
بخشی از افتخارات:
۱) برنده‌ی جایزه‌ی بزرگ فستیوال فیلم فنتستیک آریزونا در سال ۱۹۷۳
۲) برنده‌ی جایزه‌ی ایمی برای ادیت موسیقی فیلم در سال ۱۹۷۲
۳) نامزد دریافت جایزه‌ی گلدن گلوب برای بهترین فیلم تلویزیونی در سال ۱۹۷۲
نگارنده هنوز به تحقیق نمی‌داند با فیلم ای‌تی دلبسته‌ی آثار اسپیلبرگ شد یا فیلم دوئل! البته که هر دو فیلم را در کودکی دید و اولی مناسب سنش بود و دومی نه؛ ولی هیجان و دلهره‌ی موجود در دومی را بیشتر پسندید و مدتی در کمدها به دنبال ای‌تی گشت و در جاده، از هر کامیونی ترسید. باری..
دوئل، اولین فیلم اسپیلبرگ است که در آن زمان کارگردانی گمنام و جوان؛ اما جسور بود و برای همین روی پوستر فیلم، نام دنیس ویور، بازیگر و سیاست‌مدار شناخته شده، پررنگ‌تر و بزرگ‌تر از او نوشته شده است؛ اما همین فیلم سکوی پرتاب کارگردان جوان شد؛ فیلمی که نگارنده معتقد است یکی از قوی‌ترین فیلم‌‌‌های جاده‌ایست که لحظه‌ای خسته‌کننده نمی‌شود، نماهای تکراری ندارد، تعلیق در سراسر صحنه‌هایش حفظ شده و هر ثانیه چون بی‌پناهی و درماندگی دیوید مان (دنیس ریور) اوج می‌گیرد و در نهایت، موجب طغیان او و سپس نجاتش از دست راننده‌ی دیوانه‌ی کامیون می‌شود.
دوئل، نکات قابل تأملی دارد از جمله این‌که تقابل را پررنگ می‌کند. ماشین زیبا و دلبر دیوید در برابر کامیون زمخت و نخراشیده و کثیف، لباس‌های مرتب و مد روز او، در برابر لباس‌های کابویی راننده – البته که فقط شلوار و بوت‌های او را می‌بینیم و در کافه هم نمی‌توانیم تشخیصش دهیم. – آرامش دیوید در برابر دیوانگی راننده، صدای کم خودروی او در برابر صدای رعب‌آور کامیون، تمیزی دود خودروی او در برابر دود کثیف و خفه‌کننده‌ی کامیون و…
اسپیلبرگ جدا از نماهای خوب مثل کامیون در دل تونل تاریک و ناگهان روشن شدن چراغ‌هایش و تراولینگ‌های به‌جا و معرفی‌کننده چون لحظه‌ای که از روی ماشین دیوید و او عبور می‌کند و هم‌طراز ماشین قرمز رنگ، روی چرخ‌های کامیون حرکت کرده و عظمت آن غول بیابان‌گرد را به رخ می‌کشد و بهره‌ی درست بردن از موسیقی و صدا که کمک شایانی به استحکام ساختار کرده و فرم را تثبیت می‌کند، در معرفی دیوید – فیلم‌نامه هم متمرکز بر روی قهرمان قصه شده و به‌خوبی او را در لحظات تنهایی، خانوادگی و اجتماعی نشان می‌دهد آن هم با کمترین دیالوگ – و نمایش نبرد بین ضعیفِ مؤدب و محترم و قوی بی‌تربیت و هیکلمند نیز موفق عمل کرده و نشان داده هر گاه ترس را کنار بگذاریم و به‌جای فرار، بایستیم و با مشکل روبه‌رو شویم، برنده خواهیم بود.
پی‌نوشت:
۱) برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد فیلم «دوئل» اینجا کلیک کنید.
