روزگار آدلین (۲۰۱۵) (۱)
(2015) The Age of Adaline
کارگردان: لی تولند کریگر
نویسنده: جی. میلز گودلو / سالوادور پاسکویتز
تهیه‌کننده: سیدنی کیمل / گری لوچسی/ تام رازنبرگ
ژانر: فانتزی / ملودرام / عاشقانه
محصول: ایالات متحده آمریکا
مدت: ۱۱۳ دقیقه
افتخارات:
۱) نامزد دریافت جایزه‌ی انتخاب مردمی برای بهترین فیلم درام در سال ۲۰۱۶
۲) نامزد دریافت جایزه‌ی انتخاب مردمی برای بهترین بازیگر زن فیلم درام در سال ۲۰۱۶
۳) نامزد دریافت جایزه‌ی جویی برای بهترین بازیگر زن تلویزیونی در سال ۲۰۱۶
۴) نامزد دریافت جایزه‌ی سترن برای بهترین فیلم فانتزی در سال ۲۰۱۶
۵) نامزد دریافت جایزه‌ی سترن برای بهترین بازیگر زن در سال ۲۰۱۶
شاید برای شما هم پیش آمده باشد که مدت‌ها جلوی آینه بایستید و به دنبال عیب و ایراد توی صورت و اندام و موهای‌تان بگردید و کلی چین و چروک، چاقی یا افتادگی عضلات و تار سفید پیدا کنید و با دلخوری به این نتیجه برسید که دارید پیر می‌شوید. شاید همان لحظه هم این فکر از سرتان بگذرد که کاش پیر نمی‌شدم و جوان می‌ماندم؛ حالا اگر این اتفاق و عیب‌جویی برای یک نویسنده پیش بیآید چه؟ خب، احتمالا بعد از دلخوری و فکر به این‌که چطور خودش را جوان نگه دارد و پروسه‌ی پیر شدنش را، حداقل در ظاهر، کمی کُند بکند، به سرش می‌زند روی چنین سوژه‌ی خوبی هم کار کند و نتیجه‌اش ممکن است بشود فیلم‌نامه‌ی روزگار آدلین است.
فیلم‌نامه‌ی روزگار آدلین، شاید به بهترین شکل ممکن نوشته نشده باشد؛ اما مطمئنا تاثیرگذار است و یک فیلم ملودرامِ فانتزیِ زیبا را موجب شده. این فیلم در عین حال که دل مخاطب را برای آدلین (بلیک لایولی) که اسیر توقف زمان شده می‌سوزاند، به او یادآوری می‌کند که چقدر پیر نشدن و همواره جوان و زیبا و شاداب ماندن، می‌تواند خطرناک، خوف‌انگیز و زجرآور باشد و به قیمت از دست دادن همه چیزِ آدمی چون عزیزان، هویت، عزت نفس و عشق او تمام شود.
روزگار آدلین فیلم پراحساس و لطیفی‌ست با بازی‌های خوب که باید دیدش.
پی‌نوشت:
۱) برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد فیلم «روزگار آدلین» (The Age of Adaline) اینجا کلیک کنید.
