هفت (۱۹۹۵)
(1995) Seven
کارگردان: دیوید فینچر
نویسنده: اندرو کوین واکر
تهیه‌کننده: آرنولد کوپرسون / فیلس کارلیل
ژانر: جنایی / روان‌شناسانه / وحشت
محصول: ایالات متحده آمریکا
مدت: ۱۲۷ دقیقه
بخشی از افتخارات:
۱) نامزد دریافت جایزه‌ی بهترین فیلم‌نامه‌ی اوریجینال از جشنواره‌ی فیلم بفتا در سال ۱۹۹۶
۲) برنده‌ی جایزه‌ی بهترین فیلم‌برداری از انجمن منتقدین فیلم شیکاگو در سال ۱۹۹۶
۳) برنده‌ی جایزه‌ی بهترین شخصیت شرور از جوایز فیلم ام‌تی‌وی در سال ۱۹۹۶
۴) نامزد دریافت اسکار برای بهترین تدوین فیلم در سال ۱۹۹۶
۵) برنده‌ی جایزه‌ی بازیگر سال برای مورگان فری‌من از جوایز حلقه‌ی منتقدین فیلم لندن در سال ۱۹۹۷
هفت، از آن فیلم‌هایی‌ست که می‌توان بارها و بارها دیدش و از بازی‌های دقیق و حساب شده‌اش، نماهای دلهره‌آور، تعلیق‌های خوبش و سوژه‌‌اش، حیرت‌زده شده. هفت، یک فیلم تمام عیار در ژانر وحشت است که شدیدا مخاطب را درگیر نگه می‌دارد و حتی اگر او پایان داستان را بداند، باز هم در گره گشایی، نفسش به شماره می‌افتد.
سوژه‌ی فیلم بر اساس هفت گناه کبیره‌ی دین مسیحیت شکل گرفته است: شکم‌پرستی، طمع، تنبلی، خشم، غرور، شهوت و در نهایت، حسادت؛ یکی از پیچیده‌ترین فیلم‌نامه‌های سینما.
اما برای بیننده‌ی ایرانی، یکی از مهم‌ترین نکته‌های فیلم هفت، حضور آقای داریوش خنجی (۲) به‌عنوان فیلم‌بردار کار است که برایش جایزه‌ی بهترین فیلم‌برداری از انجمن منتقدین فیلم شیکاگو در سال ۱۹۹۶ را به همراه داشت. فیلم‌برداری خوب با فضاسازی‌ای پر استرس، خبیث و کثیف و متشنج که فرم و ساختار را در فیلم هفت، به بهترین نحو به یکدیگر نزدیک کرده است.
پی‌نوشت:
۱) برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد فیلم «هفت» اینجا کلیک کنید.
۲) برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد «داریوش خنجی» اینجا کلیک کنید.
ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ
