ترمینال (۲۰۰۴)
(2004) The Terminal
کارگردان: استیون اسپیلبرگ
نویسنده: ساشا گرواسی / جف ناتانسون
بر اساس داستانی از اندرو نیکول و ساشا گرواسی
تهیه‌کننده: والتر اف. پارکس / لوری مک‌دانلد / استیون اسپیلبرگ
ژانر: درام / کمدی
محصول: ایالات متحده آمریکا
مدت: ۱۲۶ دقیقه
بخشی از افتخارات:
۱) برنده‌ی جایزه‌ی BMI برای بهترین موسیقی فیلم در سال ۲۰۰۵
۲) نامزد دریافت بهترین تریلر فیلم رمانتیک در سال ۲۰۰۵
۳) برنده‌ی جایزه‌ی بهترین طراحی تولید در سال ۲۰۰۵
۴) نامزد دریافت جایزه بهترین ادیت صدا و موسیقی در سال ۲۰۰۵
فیلم‌های استیون اسپیلبرگ حتی اگر مانند فهرست شیندلر و یا دوئل فوق‌العاده نباشند؛ اما همواره زیباست و امید و عشق و زندگی،در آن‌ها جاری. درست مانند فیلم ترمینال که گرچه فیلم‌نامه و فیلم، اشکالاتی دارند (ناپدید شدن ناگهانی چمدان ویکتور، پیدا نشدن حتی یک مترجم در شهری به بزرگی نیویورک و..)؛ ولی فیلم به دل بیننده می‌نشیند،مخصوصا بیننده‌ی ایرانی چون در فیلم ترمینال هم درست مانند همیشه و همه جا، پای یک هم‌وطن ِ او، در میان است. (۲)
مثل بسیاری آثار دیگر (دایی من اثر ژاک تاتی یا برادرم خسرو ساخته‌ی احسان بیگلری) در این فیلم هم یک نفر وارد جمعی شده و با حضورش، ناخواسته آن جمع را تغییر می‌دهد. کنش‌ها و واکنش‌ها، یک مبارزه‌ی تمام عیار بین حفظ شرایط و تغییر ایجاد می‌کند و موقعیت‌هایی با نمک و خنده‌دار خلق می‌شود.
فیلم ترمینال، با بازی خیره‌کننده‌ی تام هنکس، ماجرای یک مرد مهربان، بافراست و اهل عمل را بازگو می‌کند که اصلا به دنیال رویای آمریکایی نیست و فقط قولی که به پدرش داده برایش مهم است و دنبال کردن رویای خود. مردی که با صبر به آنچه که می‌خواهد می‌رسد و تا یادآور این ضرب‌المثل شیرین پارسی گردد: «گر صبر کنی، ز غوره حلوا سازی»
پی‌نوشت:
۱) برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد فیلم «ترمینال» اینجا کلیک کنید.
۲) عده‌ای بر این باورند که فیلم ترمینال، از داستان مهران کریمی ناصری، پناهنده‌ی ایرانی که به علت گم شدن مدارک پناهندگی‌اش از سال ۱۹۸۸ تا سال ۲۰۰۶ در ترمینال یکی از فرودگاه‌های نزدیک پاریس زندگی می‌کرد، الهام گرفته شده.
