آدبال و پنگوئنها (۲۰۱۵) (۱)
(2015) Oddball and the penguins
کارگردان: استوارت مک دونالد
نویسنده: پیتر آیون
تهیه کننده: شیلا هاناهان / استفان کرنی / ریچارد کدی
ژانر: خانوادگی / ماجراجویی / کمدی
محصول: استرالیا
مدت: ۹۵ دقیقه
“توجه فرمایید، با خواندن این مطلب، ممکن است داستان فیلم لو برود.”
“حتی اگه واسه صید ماهی، صدها مایل از خونه دور بشن، هرگز فراموش نمیکنن که خونه کجاست، چون اونا به همدیگه وابسته هستن.”
همین دیالوگ به تنهایی کافیست تا مخاطب متوجه شود که به تماشای فیلمی خانوادگی و پر احساس نشستهاست.
داستان، روایتی حقیقی و عجیب از عشق و تلاش سومپی (شین جیکوبسن) در نقش پدربزرگ و نوهاش اولیویا (کوکو جک گیلیز) است که به همراه دوست مشترکشان، آدبال، سگ زیرک و زیبا، برای نجات پنگوئنهای شهر از هیچ تلاشی فروگذار نمیکنند تا ثابت کنند که انسانها و حیوانات نهتنها دوست هم هستند بلکه میتوانند اعضای یک خانواده خوب نیز باشند. در حقیقت، شالوده اصلی داستان با تکیه بر اهمیت و استحکام روابط خانوادگی و پیچیدگیهایش شکل گرفتهاست.
بعد از گذشت سی دقیقه از ابتدای فیلم، بار قصه روی دوش بزرگترها و مسائلشان میافتد و نقش اولیویا و آدبال، برای مدتی رنگ میبازد؛ اما فیلم دوباره خط سیر اصلیاش را پیدا میکند و قهرمانان اصلی، وارد کارزارش میشوند.
هوشمندی در شکار تصاویر ناب در بزنگاهها از حیوانات قصه که بر اساس موقعیت، حس لازم مانند ترس، شادی، آرامش و … را تمام و کمال به تماشاگر منتقل میکنند، نقطه قوت فیلم به شمار میآید؛ ولی شاید بتوان بزرگترین ناکامی فیلم را، عدم ایجاد استرس و هیجان در صحنهی حساس افتادن تخم پنگوئن، در لبه پرتگاه دانست. تخم پنگوئنی که اگر نجات یابد، پایان خوشی برای داستان رقم میخورد.
بازیهای خوب با میمیکهای بعضن اغراقآمیز و خندهدار، صحنهپردازیهای جذاب و رنگارنگ، نماهایی دلفریب از اقیانوس و صخرهها، طلوع و غروب آفتاب، زیباییهای شهر کوچک استرالیایی و شیطنتهای بانمک آدبال، فیلمی با ماهیت کودکانه ساخته که دیدنش برای بزرگسالان نیز خالی از لطف نیست و میتواند احساساتشان را برانگیزد و خنده را بر لبانشان آورد.
پینوشت:
۱) برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد فیلم «آدبال و پنگوئنها» اینجا کلیک کنید.
