دفتریادداشت (۱۴۰۲)

مجتمع اعیان‌نشینِ نیویورک منتقل شده به تهران، پالتِ رنگی گرم جای خودش را به رنگ‌های سرد و خنثا داده، شخصیتِ ناشنوای تئو، در دفتریادداشت کم‌شنوا شده (امیر)، کاراکترهای پیچیده‌ی آن‌جا در این‌جا کمی مشنگ هستند و در طراحیِ صحنه هم ردِ پای سبکِ کاری وس اندرسون واضح است. و لابد تازه از قسمتِ بعد (سوم)، سوگل خلیق به جمع دو مردِ میان‌سال جهت کشفِ ماجرای قتلِ سیمین (اکرم) اضافه می‌شود.

بعید نیست تا الآن قاتل را هم دیده باشیم و خیلی زود بفهمیم قتل در همان مجتمعِ محلِ سکونتِ سیمین رخ داده نه خیاط‌خانه. حالا با این اوصاف، به نظرتان دفتریادداشت موفق خواهد بود؟

 بله که خواهد بود! اتفاقن موفقیتش تضمین شده است، چون جدا از تمامِ آن‌چه گفته شد، برگی برنده‌ را زمین زده است: رضا عطاران.

عطاران پس از سال‌ها در این سریال حاضر شده و بیلبوردهای منقش به چهره‌ی او مدام در سطح شهر به چشم می‌خورند و همین برای دیده‌شدن دفتریادداشت کافی‌ست.

از همان سکانسِ اول هم، می‌بینیم که زوجِ او و حسن معجونی خوب مَچ شده‌اند و با اضافه‌شدن کاظم سیاحی به جمع‌شان، فقط می‌توانیم امید به بداهه‌پردازی این سه آکتور که کمدی را جدی و خلاقانه بازی می‌کنند داشته باشیم و به دیدن سریالِ جدید فیلم‌نت ادامه دهیم و البته، هیچ انتظارِ زیاده‌ای هم نداشته باشیم.