گَپ‌وگُفت با کاردُرُست‌ها
به بهانه‌ی چاپ کتاب «گَپ‌وگُفت با کاردُرُست‌ها»:
زمانی‌‌که تصمیم گرفتم تا لیستی از بازیگران مردی را که کاردُرُست می‌دانم انتخاب کنم، کار سختی پیشِ رو نداشتم. البته که اَل پاچینو را برترین بازیگر تاریخ می‌دانم و به خوبی می‌دانم که طرافداران مارلون براندو و رابرت دنیرو سرسختانه در برابر این موضعم خواهند ایستاد و چه بسا شماتتم نیز خواهند کرد؛ اما با این حال، این را هم می‌دانم که اگر قرار باشد مخالفانم لیستی از کاردُرُست‌ها ارائه کنند، بی‌شک نام این سه اعجوبه‌ی بازیگری در آن خواهد درخشید.
پس سرپیکوی پلیس، تا ابد پدرخوانده و گاو خشمگینِ رینگ بوکس را کنار گذاشتم و به چند نفر دیگر اندیشیدم.
آن‌ها که بودند؟ ریچارد برتون، تاریخ‌دانی که آواز می‌خواند: چه کسی از ویرجینیا وولف می‌ترسد؛ جک لمون، کارمند عاشق و ساده‌دلِ آپارتمان؛ جک نیکلسون، کهنه‌سربازِ بخت‌برگشته‌ی دیوانه از قفس پرید، داستین هافمن که در کابوی نیمه‌شب «می‌خواهد در خیابان راه برود»؛ پل نیومن، آن بیلیاردباز قهار و رابرت ردفورد، مأمور پاک‌دستِ سه روز کندور، و دیگر تمام؛
چرا که این است لیستی از همیشه کاردُرُست‌ها.
********
از این مجموعه و مترجم، در دست انتشار:
۱) گَپ‌وگُفت با کاربَلَدها (بازیگران مرد ۲)
۲) گَپ‌وگُفت با رؤسا (کارگردانان)
۳) گَپ‌وگُفت با همه‌فَن‌حَریف‌ها (بازیگران زن)
۴) گَپ‌وگُفت با بِزَن‌بَهادُرها (بازیگران اکشن)
و …
*******
پی‌نوشت:
۱) برای دریافت اطلاعات بیش‌تر در مورد کتاب «گَپ‌وگُفت با کاردُرُست‌ها» این‌جا کلیک کنید.
- * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
