نام کتاب: قند و نمک (ضرب‌المثل‌های تهرانی به زبان محاوره) (۱)
نویسنده: جعفر شهری (۲)
انتشارات: نشر معین
بد نیست پیش از مطالعه‌ی هر کتابی از خواندن مقدمه، یادداشت، پیش‌گفتار و مصاحبه‌های ـ بعضن در انتهای کتاب ـ غافل نشویم، حتی اگر آن کتاب‌ها مرجع باشند چون گاهی این مطالب، شدیدن غافل‌گیرتان می‌کنند.
به‌طور مثال اگر کتاب “قند و نمک” را در کتاب‌خانه دارید، لطفن معطل نکرده، بروید سر وقتش و پیش‌گفتارش را بخوانید که خود یک خاطره-داستان کوتاه و دل‌پذیر به قلم رُک و همیشه طناز زنده‌یاد جعفر خان شهری‌ست، خاطره‌ای که به‌خوبی نشان می‌دهد چرا او به فکر نوشتن ضرب‌المثل‌های تهرانی به زبان محاوره افتاد. در زیر، دو بخش از مقدمه‌ی زیبای این کتاب را با هم می‌خوانیم:
«پس از اتمام و چاپ کتاب شش جلدی تهران در قرن سیزدهم هنوز به نظرم می‌رسید چیزی از تهران به‌جا مانده که نیآمده است و نمی‌دانستم چه باید باشد، اگرچه دیگر کتاب‌هایم مانند طهران قدیم، شکر تلخ، گزنه و غیر این‌ها می‌توانستند مکمل آن باشند تا سفری برای به انگلستان پیش آمد..
*********************
..در این زمان که عروسم هنوز در حلاجی جمله‌ی اولی بود، داغی سوپ دهانش را سوزانده، صدایش به آه و اوه برآمد و بی اختیار گفتم «صبری و فوتی» و وقتی با درخواستش که خود نتوانست درک بکند برایش معنی نمودم اضافه کرد، مثل همین دو کلمه که با همه‌ی کوتاهی هم دستور خلاصه‌گویی و هم تعلیم غذا خوردن می‌دهد، و در اینجا بود که گم‌کرده‌ی خود یافته، گفتم همان را که از مطالب تهران می‌دیدم به‌جا مانده نیآورده‌ام ضرب‌المثل‌هایش می‌باشد، بر این تمایز که نه هر ضرب‌المثل که فرهنگ غنی‌مان مالامال از آن و مشابه آن می‌باشد، بلکه آن‌ها که از آن تهرانیان بوده، مُهر تهرانی بودن به پیشانی‌شان می‌باشد و گفتم برایم قلم و دفتر بیآورند و از همان سرِ سفره به یادداشت کردن پرداخته مشغولیاتم گردید..»
پی‌نوشت:
۱) برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد کتاب «قند و نمک» اینجا کلیک کنید.
۲) برای دریافت اطلاعات بیشتر درباره‌ی «جعفر شهری» اینجا کلیک کنید.
