خانه / نقد فیلم / ممنوعه (۱۳۹۷)

ممنوعه (۱۳۹۷)

ممنوعه (۱۳۹۷) (۱)

امتیاز سریال «ممنوعه» از پنج ستاره: * (یک از پنج)

کارگردان: امیر پورکیان
نویسنده: علی اصغری / مهرداد کوروش‌نیا
تهیه‌کننده: علی‌اکبر نجفی

ژانر: درام / عاشقانه
محصول: ایران
تعداد: دو فصل، هر فصل ۱۳ قسمت
مدت هر قسمت: ۵۰ د
قیقه

“توجه فرمایید،‌ با خواندن این مطلب، ممکن است داستان سریال لو برود.”

یک یادداشت

انگار این سریال‌های نمایش خانگی، در کشور دیگری تهیه می‌شوند که آن کشور فقط شبیه به ایران است و زبان مردمش هم فارسی‌ست و همه‌شان هم متمول هستند، بلا استثنا!

ممنوعه
ممنوعه

از شوخی گذشته، اگر سگ داشتن و به گردش بردنش، پارتی گرفتن، مشروب خوردن، استعمال مواد مخدر آن هم به قول کاراکتر سریال هم صنعتی، هم سنتی!، مد روز لباس پوشیدن، اختلاط دختران و پسران جوانی که با هم نسبتی جز دوستی ندارند، دوچرخه سوار شدن خانم‌‌ها و پوشش کمی آزادترشان، دوست دختر و دوست پسر داشتن، هم‌جنسگرا بودن و… در سریال‌های مختص نمایش خانگی عاری از اشکال و ایراد است و ارشاد به آن‌ها مجوز پخش می‌دهد و احتمالا این‌ها را بخشی عادی از زندگی امروزه‌ی ما ایرانیان می‌داند، پس چرا در زندگی واقعی‌مان هر کدام از این‌ها جرم است و پیگرد قانونی دارد؟!

شاید ارشاد این روزها از صدا و سیما و بسیاری از متحجرینِ چون کبک، سر در برف کرده جلوتر زده و متوجه آن‌چه که در بطن جامعه می‌گذرد باشد؛

فقط ای کاش، وزارت ارشاد، به هر چیزی که نام فیلم سینمایی و سریال خانگی را یدک می‌کشد، مجوز ندهد که شاهد این همه بی‌مایگی نباشیم آن هم در شرایطی که مردم برای فرار از مشکلات و دردهای‌شان، به سرگرمی‌های گوناگون که وسع‌شان برسد پناه می‌برند و این میان با عضو شدن در شبکه‌های اینترنتی که تعدادشان هم کم نیست و تنها با پرداخت هزینه‌ی یک بلیط سینما، ماهانه و به راحتی کلی فیلم و سریال می‌بینند. برنامه‌هایی که متاسفانه، در شرایط کنونی می‌توانند، تفکر و دید یک جامعه را اندک‌اندک‌ تنزل دهند.

ممنوعه سریال بدی‌ست. چه امیر جعفری و نیکی کریمی و هادی حجازی‌فر در آن بازی کنند و چه مسیح و آرش در آن بخوانند، ممنوعه که نامش هم شبیه به سریال “عشق ممنوع” است، یک کپی سطحی از اِلمان‌های سریال‌های عاشقانه مبتذل و یادآور سریال‌های سخیف ترکی‌ با زد و خورد و بزن بهادری و مافیا بازی، تا در تقلید و در هم آمیختن انواع و اقسام کلیشه‌ها و کلیتِ سریال‌های درجه دو، هیچ چیز کم نداشته باشد.

به هر حال، این روزها مهم، اعتبار هنر و آن‌چه به نام هنر ارائه می‌شود نیست، مهم، درآمد بیشتر و سواستفاده از شرایط است و بس؛ مهم پول است، پول.

پی‌نوشت:

۱) برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد سریال «ممنوعه» اینجا کلیک کنید.

این را نیز ببینید

میدان سرخ

میدان سرخ (۱۴۰۰)

میدان سرخ (۱۴۰۰) (۱) کارگردان: ابراهیم ابراهیمان / بهرام بهرامیان / کمال تبریزی و… نویسنده: …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *